عملکرد:
متابولیسم طبیعی انرژی در بدن
حفظ عملکرد سیستم عصبی و روانشناختی
حفظ سلامت پوست و غشاهای مخاطی
منابع غذایی: جگر، انواع گوشت‌ها، تخم مرغ و دانه آفتابگردان
تعریف
بیوتین یکی از ویتامین‌های محلول در آب است که به صورت طبیعی در غذاها وجود دارد و به بعضی از مواد غذایی نیز اضافه می‌شود. این ویتامین نیز مانند سایر ویتامین‌های گروه B در تبدیل پروتئین، کربوهیدرات و چربی موجود در غذاها به انرژی مورد نیاز بدن مشارکت می‌کند و نقش مهمی در حفظ سلامت پوست، غشاهای مخاطی و سیستم عصبی ایفا می‌کند.
منابع غذایی بیوتین
جگر گاو، گوشت‌ها، ماهی (به ویژه سالمون) و تخم مرغ پخته سرشار از بیوتین هستند.
توجه داشته باشید که ماده‌ای به نام آویدین در سفیده تخم مرغ خام وجود دارد که به بیوتین غذایی متصل شده و از جذب آن در دستگاه گوارش جلوگیری می‌کند. آویدین بعد از پختن سفیده تخم مرغ غیرفعال شده و دیگر اثری بر جذب بیوتین نخواهد داشت.
دانه‌ها (به ویژه دانه آفتابگردان) و مغزها (بادام) نیز منابع خوبی از این ویتامین به شمار می‌روند.
در میان سبزیجات نیز سیب زمینی شیرین، اسفناج و کلم بروکلی حاوی مقادیری بیوتین هستند.
یکی از عواملی که بر محتوای بیوتین مواد غذایی اثر می‌گذارد فصول مختلف است، همچنین تکنیک‌های فرآوری غذاها (مانند کنسرو کردن) محتوای بیوتین غذاها را کاهش می‌دهد.
بیوتین و مکمل‌های غذایی
این ویتامین در بسیاری از مکمل‌های مولتی ویتامین، مولتی ویتامین مینرال، B کمپلکس‌ها و مکمل بیوتین به تنهایی وجود دارد.
چه افرادی در معرض خطر دریافت ناکافی بیوتین قرار دارند؟
بیشتر افرادی که رژیم غذایی کامل و متنوعی دارند می‌توانند بیوتین کافی را دریافت کنند. اما بعضی از گروه‌ها هستند که نمی‌توانند مقادیر کافی از این ویتامین را دریافت کنند:
بیماران مبتلا به اختلالات ژنتیکی نادر “کمبود بیوتینیداز”
افراد وابسته به الکل: مواجهه طولانی مدت با الکل از جذب بیوتین جلوگیری می‌کند. غلظت پلاسمایی بیوتین در 15% افراد مبتلا به الکلیسم مزمن پایین است.
زنان باردار و شیرده: حدودا یک سوم زنان باردار، علیرغم دریافت مقادیر کافی از بیوتین، کمبود حاشیه‌ای بیوتین را دارند. غلظت بیوتین در شیر و پلاسمای زنان شیرده نیز کاهش می‌یابد، حتی زمانی که دریافت‌های غذایی آن بالا باشد.
کمبود بیوتین
به طور کلی کمبود بیوتین نادر است اما در صورت بروز می‌تواند باعث نازک شدن و ریزش موهای بدن، راش در اطراف چشم‌ها، بینی، دهان و مقعد شود.
صورتی شدن چشم، سطح بالای اسید در خون و ادرار، تشنج، عفونت پوستی، شکننده شدن ناخن‌ها و اختلالات سیستم عصبی (مانند افسردگی، بیحالی و توهم) از دیگر پیامدهای کمبود بیوتین است. نشانه‌های کمبود بیوتین در نوزادان شامل ضعف عضلانی، سستی و تاخیر رشد می‌باشد.
آیا بیوتین می‌تواند مضر باشد؟
تاکنون خطری برای دریافت بیوتین گزارش نشده است. اما به هر حال مکمل‌های حاوی بیوتین در دوزهای بالاتر از مقادیر توصیه شده می‌توانند باعث اخلال در تست‌های آزمایشگاهی هورمونی مانند هورمون تیروئید شوند.
تداخل میان بیوتین و سایر داروها
بعضی از داروها بر سطح بیوتین تاثیر گذار اند و یا بیوتین با بعضی از داروها تداخل ایجاد کند. برای مثال درمان به مدت حداقل 1 سال با داروهای ضد تشنج برای درمان صرع از جمله کاربامازپین، پریمیدون، فنی توئین و فنوباربیتال می‌تواند سطح بیوتین را به طور قابل توجهی کاهش دهد.
منابع:
https://ods.od.nih.gov/factsheets/Biotin-HealthProfessional/